"Duży reportaż"

Dzisiejszy post piszę pod wpływem podobnego posta u Malflu.

BO TEŻ JESTEM WKURZONA.

Zaczęło się od sprawy ze scrapbookingiem w Wysokich Obcasach Ekstra. 

Napisałam maila, w którym zaprotestowałam przeciw takiemu podejściu:

"Scrapbooking - drogie pinezki, cekiny, serduszka, błyszczące kwiatki i kokardy, które kupuje się przez internet i wykorzystuje do robienia ramek, laurek i wszelkiego typu ozdób. Uwaga: tylko dla dorosłych! To szał pracownic korporacji, które po pracy relaksują się, wyobrażając sobie, że są XIX wiecznymi gospodyniami domowymi".

Otrzymałam maila:

 "Drogie Panie, 

 w związku ze zmasowanymi protestami, że niesłusznie potraktowałam temat scrapbookingu planujemy duży reportaż (podkreślenie moje) do Obcasów Extra mający pokazać - czym ta dziedzina naprawdę jest. Czy zechciałybyście w nim wziąć udział? 

Jeśli tak proszę o kontakt - odpowiedź na maila bądź tel.

 Pozdrawiam serdecznie

 Aleksandra Szyłło"

Odpisałam: 

"Pytania: 1. Początki: jak to się stało, że Pani się tym zainteresowała, jakaś koleżanka wciągnęła, czy inaczej? 

 Odp: Od zawsze interesowałam się rękodziełem, malowaniem na szkle, szydełkowaniem. Początki mojego zainteresowania scrapbookingiem wzięły się z przypadkowych wędrówek po blogach. Trafiłam na kilka blogów, zaczęłam szukać technik zdobienia albumów, kartek. A potem miłość do "craftowania" rozkwitła na całego. 

2. Co dokładnie Pani tworzy: tak, żeby zrozumiał nawet ktoś, kto nie zna tej należnej scrapbookingowi terminologii :-), choć oczywiście warto tez to profesjonalnie nazwać 

Odp: Tworzę kartki (cardmaking), albumy, notesy, zeszyty do przepisów, pamiątkowe księgi, księgi pierwszych miesięcy dziecka, księgi gości weselnych, albumy rocznicowe, ramki, zawieszki - to wszystko, co pozwala uchwycić i utrwalić ulotne chwile i wspomnienia, co pomaga umilić i upiększyć codzienne życie. Ostatnio sięgnęłam po bardziej osobistą formę wyrazu, jaką są kolaże. 

3. Czy to pasja, czy praca? Czy Pani na tym zarabia, czy to hobby (jeśli tak, to czy kosztowne, ile miesięcznie) 

 Odp: Jest to pasja, hobby, sposób na życie. Pracuję zawodowo, więc nie mam czasu na "zawodowe" craftowanie. To, czy hobby jest kosztowne, to zależy od nas. Ja staram się wykorzystywać różne przedmioty z pozoru niepotrzebne, guziki, stare klucze, zamki, koronki, części od zegarków. Jest też miejsce na profesjonalne, scrapowe materiały, papiery, ćwieki, kwiatki, media, ale nigdy nie podliczałam miesięcznych wydatków na moje hobby. Nie ma przymusu kupowania profesjonalnych, drogich materiałów, można tworzyć z pomocą kleju, sznurka i ilustracji z gazety. Ważny jest pomysł i pasja. 

4. Czy scrapbooking dla Pani ma też funkcję towarzyską: zloty, spotkania? Czy bywa np. pretekstem do zawierania przyjaźni, wyrwania się z domu? 

Odp: Nie tworzę, by się spotykać. Raczej spotykamy się z dziewczynami, aby tworzyć. Na scrapowych spotkaniach często robimy kolaże, zgłębiamy tajniki frywolitek, koptyjskiego szycia notesów, dekupażu. Są to twórcze spotkania w stałym gronie osób, ale nie nazywałabym tego "pretekstem" do zawierania przyjaźni czy wyrwania się z domu. Jest to braterstwo dusz, na którym wszystkie korzystamy, bo uczymy się nowych technik, wspieramy, wymieniamy doświadczeniami. Na scrapowe zloty ogólnopolskie nie jeżdżę, ale myślę, że przyjdzie na to czas. 

 5. Kiedy Pani tworzy swoje prace? Np. gdy dziecko śpi, albo po pracy, czy to Pani podstawowe zajęcie, albo np. wtedy, gdy męża nie ma w domu? 

Odp: Tworzę, kiedy nadejdzie wena. Często jest tak, że w pracy rączki mnie świerzbią, bo właśnie wpadł do głowy wspaniały pomysł, a nie ma możliwości tworzenia w tej danej chwili. Najczęściej rozkładam swój warsztat popołudniami i prawie zawsze w weekendy. Dziecko często mi towarzyszy, np. malując farbami i wtedy tworzymy razem. 

 6. Jak odbiera Pani pasję rodzina? Czy im się podoba, czekają na prezenty, a może się podśmiewują, mąż zadowolony czy np. uważa, że to zbędny wydatek? 

Odp. Rodzina często prosi mnie o drobiazgi, które z chęcią dla nich robię. Jednej siostrze zrobiłam album ślubny, drugiej kilka albumów ze zdjęciami. Robię dla rodziny notesy, przepiśniki, ramki, kartki na różne okazje. Bardzo to lubię i często sama wychodzę z inicjatywą. Cała bliższa i dalsza rodzina bywa przeze mnie obdarowywana, gdyż bardzo to lubię. Oni się cieszą, a ja się spełniam, kocham dawać. Mąż nigdy nie komentuje moich wydatków, chociaż śmieje się, że wysiedlam go z kolejnych szafek, w których znajdują nowe mieszkanie moje scrapowe "przydasie". 

7. Czy jest ktoś, kogo prace uważa Pani za Sztukę przez duże S? Taki powiedzmy "guru" scrapbookingowy? 

Odp: Jest kilka takich osób, podam nicki znane w scrapowym świecie: Finnabair, Anna Maria Wolniak, Brises, Kolorowy Ptak, druga szesnaście, cynka, Mrouh, Guriana, Agnieszka scrappasion. Można poszukać w internecie ich blogów, kierując się nickiem. Każda z nich zachwyca czym innym, jednak wszystkie mają niebywałą lekkość, naturalność tworzenia, którą ja również kiedyś chciałabym osiągnąć. 

 A OTO NASZ DUŻY REPORTAŻ:

Zdania powyrywane z kontekstu, bezsensownie posklejane.

Mam szczęście, że chociaż podpisali dobrze moją pracę, niektórzy nie mieli tyle szczęścia.

I weź tu bądź otwarta na dziennikarzy, kurka :P

Aha - z wrażeń poartykułowych - jesteśmy stadem napuszonych bab nie znających się na żartach, najlepiej nie pouczać pani redaktor, bo i tak na swoje przerobi...

P.S. Jakby ktoś chciał skan w dużej rozdzielczości, to poproszę o adres mailowy w komentarzu.